Przewaga negocjacyjna to inaczej odzwierciedlenie większej siły przetargowej. Przewaga negocjacyjna może dotyczyć sprzedawców albo nabywców. Większą siłę przetargową ma taki podmiot rynku, który: dokonuje wyborów w warunkach dużej niezależności, a także dysponuje szerszym zakresem alternatyw wyboru partnerów wymiany, a także składników procesów negocjacyjno-technicznych.
Negocjacyjna przewaga sprzedawców oraz nabywców jest uzależniona przede wszystkim od czynników, takich jak: struktura przedmiotowa rynku oraz struktura podmiotowa rynku oraz zasób informacji, którymi dysponują podmioty (sprzedawcy oraz nabywcy). Nabywcy, którzy nie mają przewagi negocjacyjnej, zmuszeni są do między innymi: ustępstw wobec sprzedawców, korygowania popytu, a także dostosowywania się do organizacyjno-technicznych warunków wymiany. W sytuacji, gdy przewaga negocjacyjna istnieje po stronie podaży, nabywca może zaspokajać swoje aspiracje kosztem innych nabywców. Co ważne, gdy popyt staje się ograniczeniem dla sprzedawców, siła przetargowa sprzedawców oraz nabywców ulega zmianie.